Po tym, jak jego pierwsza sonata wiolonczelowa z 1872 roku (HN 1057) szybko zyskała popularność, wydawca prosił kompozytora o napisanie drugiej sonaty do tej partytury. Ale dopiero w marcu 1905 r., W łagodnym klimacie Algierii, Saint-Saëns w końcu ustąpił i skomponował wielką czteroczęściową sonatę. Osobiście uważał ją za lepszą od pierwszej sonaty, a nawet wierzył, że jej trzecia część, „Romanza”, była odpowiednikiem słynnego „Łabędzia” z „Karnawału zwierząt” (HN 943). Jednak utwór ten pozostaje w cieniu pierwszej sonaty, nie tylko dlatego, że druga stawia wiolonczelistom większe wymagania techniczne i artystyczne. Nasze wydanie Henle Urtext, pierwsze w historii wydanie krytyczne dla tekstu, daje teraz wiolonczelistom szansę ponownego odkrycia tego utworu.
