Utwory fortepianowe Antonína Dvořáka są w cieniu jego symfonii i utworów kameralnych, zwłaszcza że te z około 1880 r. Są bardzo zorientowane na Schuberta, Chopina i Schumanna. Inaczej jest z późniejszymi romantycznymi wierszami Dvořáka, „Poetyckimi obrazami tonowymi” op. 85. Każdy, kto szuka romantycznej poezji fortepianowej na uboczu, może czerpać przyjemność z tego, największego cyklu fortepianowego Dvořáka z 1889 r., Na przykład w imponującym utworze „Na starym zamku” lub w żywej „Chłopskiej balladzie”. Autograf i pierwsze wydanie z roku powstania dzieła zostały wykorzystane przez redaktora i specjalistę Dvořáka, Milana Pospíšila, jako podstawa naszego wydania Urtext.
