Op. 139 zaczyna się od łatwego poziomu elementów i stopniowo wzrasta do średnio trudnego poziomu. Niektóre środki techniczne w tych utworach to: melodia prawej ręki z akompaniamentem lewej ręki; diatoniczne i chromatyczne figuracje skalarne i arpeggio; synkopowane melodie i tryle. Wiele studiów można przenieść na inne tonacje i ćwiczyć w różnym tempie.