Po raz pierwszy pomyślana w 1803/04 jako powolna część Sonaty fortepianowej C-dur op. 53 (Sonata „Waldstein”) Andante okazał się w opinii Beethovena zbyt długi i został wymieniony. Beethoven wydał ją jako samodzielną część, przypuszczalnie w 1805 r. Część, zatytułowaną „Grazioso con moto”, charakteryzuje się dużą różnorodnością technik kompozytorskich, od prostych sekwencji akordowych po oktawy przypominające orkiestrę.
Opierając się na swoich wstępnych badaniach nad krytycznym Complete Edition, specjalistka Beethoven, Joanna Cobb Biermann, starannie zrewidowała tekst muzyczny wydania Henle Urtext i zaktualizowała przedmowę, aby odzwierciedlić najnowsze osiągnięcia naukowe.
