Dla niego termin „arabeska” nie miał żadnego konkretnego znaczenia: używał go po prostu do opisu każdego utworu o falistych liniach, bez względu na jego styl.Elastyczność, wdzięk, niemal wokalne krzywe były dla niego jego cechami definiującymi.Wyobrażał sobie, że arabeska uwalnia się z kaftana bezpieczeństwa taktu lub tyranii uderzenia.Debussy podpisał kontrakt na Deux Arabesques na fortepian.Pierwszą ze wszystkich transkrypcji jest ta na harfę pedałową autorstwa Henriette Renié, uczennicy Alphonse'a Hasselmansa w Conservatoire de Paris.Historyczny wstęp w języku francuskim i angielskim autorstwa Edmonda Lemaître'a.