Mozart nie grał ani na flecie, ani na harfie. Niemniej jednak jego podwójny koncert stał się najbardziej znaną muzyką dla tych dwóch instrumentów. Tekst notatki opublikowany przez flecistę gwiazd Andrása Adorjána dla Henle jest również zgodny z autografem, w którym inne wydania wygładzają się w wyniku nieautoryzowanej interwencji. Historycznie spójne sugestie dotyczące kadencji pochodzą od Roberta D. Levina, szczupłej, dobrze brzmiącej redukcji fortepianu przez doświadczonego Jana Philipa Schulze. Po raz pierwszy część harfowa jest prezentowana tutaj w formie oceny wydajności. Dzięki temu nowemu wydawnictwu wszystkie utwory Mozarta na koncerty i muzykę kameralną z udziałem fletu są dostępne w aktualnych wydaniach Henle Urtext.
