Po zdobyciu wielu nagród w Konserwatorium Paryskim w latach 1920-1930, Eugène Bozza dyrygował orkiestrą Opéra-Comique i został kierownikiem Konserwatorium w Valenciennes. Jako ważna postać w dziejach muzyki klasycznej, kompozycje Bozzy zostały dobrze przyjęte przez publiczność, a Bucolic na klarnet i fortepian nie były wyjątkiem. Utwór Bozzy na klarnet jest ekspresyjny i wirtuozowski, prezentujący całą gamę instrumentu, któremu towarzyszą rytmiczne i rozłożone akordy na fortepianie. Jako pedagog muzyczny, Paul Griffiths pisał o kompozycjach Bozzy, że jego utwory ujawniają płynność melodyczną, elegancję struktury i konsekwentnie wrażliwą troskę o możliwości instrumentalne. Bukolik na klarnet i fortepian pasuje do repertuaru zaawansowanego klarnecisty.
