Schubert napisał nie mniej niż 17 kwartetów smyczkowych dla krajowej grupy kwartetów smyczkowych, w skład której wchodzili jego ojciec, bracia Ferdynand i Ignaz oraz on sam. Kwartety z lat 1811–1813 pokazują wczesną dojrzałość Schuberta, jego miłość do prostej melodii przypominającej śpiew w powolnych ruchach i walkę o idiosynkratyczne ukształtowanie ruchu głowy. W pracach Schuberta pojawiają się zaskakujące momenty muzyczne, które wskazują na jego dojrzały styl.