Giovanni Francesco Anerio (1567-1630), włoski ksiądz, organista i kompozytor. Od 1583 r. związany był ze słynnym oratorium Filippa Neriego. Prawdopodobnie pod koniec 1624 r. przybył do Warszawy na dwór Zygmunta III i objął funkcję królewskiego kapelmistrza. Niestety, znane nam polskie archiwalia milczą o jego pobycie w Warszawie. Potwierdzeniem faktu, że Giovanni Francesco Anerio pozostawał w służbie króla Zygmunta III, są dokumenty związane ze śmiercią kompozytora. Nastąpiła ona niespodziewanie w Grazu, w trakcie podróży Aneria do Włoch. Królewski kapelmistrz odbywał ją być może w celu dopilnowania druku nowych kompozycji, które miał przy sobie w momencie śmierci, a które prawdopodobnie zaginęły. W "Missa Constantia", jednym z ostatnich dzieł Giovanniego Francesca widać wyraźnie syntezę jego technik kompozytorskich. Na pierwszy plan wysuwa się technika polichóralna o typowo rzymskich cechach: trzy chóry nie są zróżnicowane pod względem barwy brzmienia - wszystkie mają ten sam go zestaw głosów CATB, poza organami nie przewidział kompozytor udziału innych instrumentów, metrum nieparzyste zastosował z umiarem (tylko czterokrotnie w przebiegu całej mszy), i to nie w typowo weneckiej formie proportio sesquialtera, lecz bardziej neutralnej - proportio tripla. Również oszczędnie, wprowadzane są małogłosy, bo tylko trzykrotnie. Znać w nich rękę autora "Teatro armonico spirituale". Rękopis "Missa Constantia" przechowywany jest w zbiorach Civico Museo Bibliografico Musicale w Bolonii pod sygnaturą R.29. [Fragment wstępu Zygmunta M. Szweykowskiego]
