Kiedy w wieku około 20 lat Bach pisał swoją Toccatę i fugę d-moll, nie był w stanie sobie wyobrazić, jaki hit będzie miał wkrótce wylądować.Ponad 300 lat później utwór ten nie tylko cieszy się ogromną popularnością w całym jego bogatym dorobku, ale bez wahania można go uznać za najsłynniejsze dzieło literatury organowej wszechczasów, szeroko cytowane w kulturze popularnej i filmie.Trzy szybko opadające motywy prowadzące w fermaty najskuteczniej otwierają utwór i pozostawiają w słuchaczu trwałe wrażenie.Poniższy zmniejszony akord septymowy, narastający dysonansowo od dołu nad punktem pedału „d”, tworzy ogromne napięcie, które w wirtuozowskim pasażu uwalnia się w dalszym ciągu utworu.