Ad Matrem to pierwsza muzyczna podróż Góreckiego do świata mistyki i sacrum. Dowodzi tego zarówno warstwa słowna kompozycji, którą stanowi fragment zaczerpnięty [Na podstawie: A. Thomas, Górecki, Kraków 1998, PWM.] z sekwencji Stabat Mater Mater mea, lacrimosa dolorosa, jak i warstwa muzyczna dzieła pełna symbolicznych cyfr i motywów dźwiękowych. Ad Matrem jest muzycznym obrazem z jednej strony cierpienia jednostki - matki po utracie syna, z drugiej, wyrazem smutku ogółu ludzkości. Górecki maluje to przy pomocy obsady i środków techniki kompozytorskiej, w sposób świadomy i mistrzowski. Sporadyczne wykrzykniki chóru na słowach Mater mea i stonowany lament głosu solowego (Mater mea, lacrimosa dolorosa) wraz z towarzyszącymi im instrumentami, składają się na spójny i bardzo emocjonalny obraz muzyczny.
