Mozart miał zaledwie dwanaście lat, kiedy skomponował i poprowadził swoją Mszę solemnis c-moll, K.139, aby zainaugurować otwarcie nowego sierocińca przy wiedeńskiej Rennweg w 1768 roku.
Ta zadziwiająca wczesna praca przybiera formę neapolitańskiej mszy kantatowej, w której poszczególne ruchy („Gloria”, „Credo” itp.) składają się z samodzielnych refrenów, arioso i ensambli.
Ta często słyszana Msza charakteryzuje się ostrym kontrastem między wesołym nastrojem C-dur a ponurymi, dramatycznymi fragmentami w tonacji moll.
·
Kyrie
·
Gloria
·
Credo
·
Sanctus
·
Benedictus
·
Agnus Dei
