Violin Concerto in E minor MWV O 14 Op. 64
Felix Bartholdy Mendelssohn
Felix Mendelssohn Bartholdy stworzył utwór wzorowany na swoim finałowym koncertem skrzypcowym e-moll op. 64 MWV O 14, który na stałe zagościł w dzisiejszym repertuarze koncertowym. Kiedy w 1838 roku kompozytor dał do zrozumienia, że „ma na myśli koncert skrzypcowy […] e-moll […]”, euforię wprawił nie tylko jego przyjaciel Ferdinand David, koncertmistrz Gewandhausu, dla którego był przeznaczony. Na ten koncert czekał „cały cywilizowany świat skrzypiec” – a jednak minęło jeszcze siedem lat, zanim długo oczekiwana kompozycja została ostatecznie opublikowana przez lipskie wydawnictwo Breitkopf & Härtel w czerwcu 1845 roku, a jednocześnie w Londynie i Mediolanie. Koncert szczególnie urzeka nowatorskim podejściem do partii solowej, nie tylko dlatego, że skrzypce solo uderzająco otwierają pierwszą część bez poprzedzającego ją orkiestrowego tutti, ale także ze względu na muzyczny dialog z orkiestrą. Premiera Leipzig Gewandhaus 13 marca 1845 roku z Ferdynandem Davidem jako solistą pod dyrekcją Nilsa Wilhelma Gade'a służyła - jak to często bywa w przypadku Mendelssohna - praktycznie jako proces korekty. Po tym, jak kompozytor dokonał następnie rozległych zmian, które objęły również Davida, utwór pojawił się po raz pierwszy zaledwie dziewięć miesięcy później. Pierwsze wydanie dokumentuje obowiązującą ostateczną rewizję kompozytora, która jest reprodukowana jako główna wersja utworu w obecnym wydaniu Urtext.
Dopasowana redukcja fortepianu obejmuje nie tylko nieoznakowaną partię smyczków, ale także partię z ustalonymi oznaczeniami Igora Ojstracha.
