Podczas trasy koncertowej po Kalifornii na początku 1920 roku Prokofiew skomponował pięć pieśni z akompaniamentem fortepianu i beztekstowymi partiami wokalnymi, które ukazały się w druku jako Pięć pieśni bez słów op.35 i z dedykacją dla sopranistki Niny Koszetz.Quasi-instrumentalna koncepcja utworu jako wokaliz z towarzyszeniem fortepianu zasugerowała aranżację na skrzypce i fortepian, którą kompozytor rzeczywiście podjął w 1925 roku. Wzbogacona o transpozycje oktawowe, podwójne dźwięki, harmoniczne i pizzicati, partia skrzypcowa pięciu utworów zyskała ogromną różnorodność dodatkowych możliwości ekspresyjnych.Nic dziwnego, że Pięć melodii op.35a zalicza się dziś do najpopularniejszych dzieł kameralnych rosyjskiego mistrza!Henle publikuje je po raz pierwszy jako wydanie urtekstowe oparte na wszystkich dostępnych źródłach.Simon Morrison, prawdziwy specjalista od Prokofiewa, przyczynił się do napisania przedmowy.