Beethoven napisał dziesięć sonat na skrzypce i fortepian w ciągu zaledwie piętnastu lat (od 1797 do 1812). Imponujące jest to, że w tym gatunku ponownie realizował zasadę znajdowania nowego modelu dla każdego dzieła. W Sonacie A-dur op. 47, który został tu opublikowany osobno po raz pierwszy, nowy wymiar został wprowadzony do gatunku właśnie poprzez otwarcie przypominające kadencję, skrzypce bez opieki i styl koncertante-wirtuozowski w całym tekście. Na oryginalnej stronie tytułowej Beethoven trafnie zauważył: „scritta in un stilo molto concertante quasi come d’un Concerto” [napisany w bardzo koncertującym stylu, jakby na koncert]. Poświęcił sonatę paryskiemu skrzypkowi Rodolphe Kreutzerowi, dlatego nazywa się ją „Sonata Kreutzer”. Nasze skrupulatne wydanie Urtext opiera się na fragmencie autografu, oryginalnym wydaniu niemieckim, pierwszym wydaniu w języku angielskim oraz na ważnej kopii rękopisu z warsztatu kopisty W. Schlemmera odkrytej przez G. Henle Publishers. Ta kopia, z poprawkami Beethovena, służyła jako kopia grawera dla oryginalnego wydania. Redaktor i badacz Beethoven Sieghard Brandenburg był również odpowiedzialny za tę pracę w Beethoven Complete Edition. Jego przedmowa, zawierająca ważne szczegóły dotyczące wydania, stanowi uzupełnienie naszego wydania tego arcydzieła.
