Opus 9 składa się z dwóch nietanecznych, skontrastowanych miniatur. Po sentymentalnym, prostym w swej konstrukcji i wyrazowości ''Romance sans parole'' następuje pełne wdzięku i lekkości ''Rondo élégant'' o figuracyjnej, zdobionej ornamentami melodyce rodem ze stylu brillant.
Józef Reiss o Romansie z op. 9 pisze, iż posiada on charakter typowo rosyjski i stanowi rodzaj ''hołdu wobec publiczności rosyjskiej'', melodię Romansu porównuje do melancholijnych rosyjskich dum lub romansów cygańskich. Utwór utrzymany jest w tanecznym, trójdzielnym metrum, w umiarkowanie szybkim tempie.
