Utwór na skrzypce i fortepian autorstwa Béli Bartók został skomponowany w 1922 roku. Jego premiera odbyła się w Londynie rok później. Sonata charakteryzuje się dwiema bardzo kontrastującymi częściami: powolnym i ekspresyjnym ruchem oraz szybkim, utrzymanym w tanecznym rytmie. Ze względu na wysoki poziom trudności „2. Sonata” szczególnie pasuje do profesjonalnych muzyków. To poprawione wydanie zostało przygotowane w oparciu o następujące źródła: (1) Szkic na skrzypce i fortepian; (2) Kopia ostateczna, głównie w ręku kopisty, z dodatkami kompozytora; (3) Partia skrzypiec, skopiowana przez kompozytora; (4) Kopia pierwszego druku ze znakami kompozytora dla drugiego druku.
