Alfred Schnittke skomponował Sonatę na fortepian i skrzypce w latach 1954–55. Aby odróżnić tę wczesną sonatę od trzech późniejszych sonat skrzypcowych, wydawcy uznali ją za „Sonatę 1955”.
Sonata 1955 została skomponowana podczas drugiego roku studenckiego Schnittke. Studiował kompozycję i kontrapunkt (u Jewgienija Golubiewa) oraz instrumentację (u Mikołaja Rakowa) w Konserwatorium Moskiewskim w latach 1953–1958. W pierwszych latach studiów Schnittke komponował muzykę kameralną, fortepianową, chóralną i pieśni. „Sonata 1955” została napisana w czasie, gdy muzyka Szostakowicza wywarła silny wpływ na Schnittke. Niemniej jednak, już w tym wczesnym dziele, można obserwować indywidualną osobowość z wieloma własnymi świeżymi pomysłami.
Irina Schnittke natknęła się na rękopis niniejszej pracy, oglądając pośmiertne dzieła swojego męża, który zmarł w 1998 r. Następnie przekazała je wydawcom w celu publikacji. Światowa premiera odbyła się 9 marca 2003 roku w Londynie (The Purcell Room) z Iwanem Sokołowem, fortepianem i Danielem Hope, skrzypcami.
O edycji: praca została zredagowana do publikacji przez Daniela Hope i Iwana Sokołowa. Uzupełnienia przez redaktorów oznaczono nawiasami. Nawiasy są autorstwa Alfreda Schnittke. Sonata została wydana na płycie CD „East Meets West” (Warner Classics) w 2004 roku.
