Friedrich Seitz (1848–1918) był jednym z najbardziej znanych i najbardziej poszukiwanych skrzypków swoich czasów.
Koncert rozpoczyna się zdecydowanym allegro g-moll, a następnie łagodnym adagio Es-dur i przechodzi w wesoły taneczny ruch końcowy G-dur. Aby w to zagrać, skrzypkowie muszą być w stanie opanować pozycje od 1 do 3.
Zwięzłe przedmowa znanego pedagoga smyczkowego Kurta Sassmannshaha przedstawia pracę i wskazuje odpowiednie wymagane techniki gry.
Cykl „Utwory koncertowe Bärenreitera”
stanowi idealną kontynuację metod strunowych Sassmannshausa, ale można go również wykorzystać jako uzupełnienie innego nauczyciela strun.
