Nie ma innego gatunku muzyki kameralnej, dla którego Mozart wyprodukował tak wiele dzieł - patrz sonaty i wariacje - niż duety na fortepian i skrzypce. Spędził sporo czasu z sonatami, badając każdy dźwięk i każdą granicę tematyczną i kombinację. Badał także możliwość połączenia dwóch instrumentów, tworząc muzykę czystego, ponadczasowego piękna połączonego z dramatyczną mocą, elegancją i emocjonalną głębią.
Tom I zawiera sześć sonat napisanych przez Mozarta w Paryżu i podczas jego podróży i opublikowanych w Paryżu jako opus 1. Gracze mogą zauważyć brak Sonaty wymienionej przez Köchela jako K. 296, ale która została opublikowana jednocześnie z pięcioma utworami K. 376–380; można go znaleźć w tomie II naszego wydania.
