Druga sonata skrzypcowa Fauré została napisana w 1916 roku w Evian i Paryżu, pierwsza z serii utworów kameralnych. Jest to zatem jedno z późnych dzieł Faure, charakteryzujące się surowością, introspekcją i intensywnością jej ekspresji. Trudno wyobrazić sobie większy kontrast z genialnym i ozdobnym stylem wirtuozowskiej 1. Sonaty Skrzypcowej (HN 980), opublikowanej 40 lat wcześniej. Druga Sonata koncentruje się na tym, co najważniejsze, a bliższy kontakt okazuje się fascynującą kompozycją, która harmonijnie eksploruje granice tonalności, zagłębiając się w „modernizm” lat 20. XX wieku.
