Franck, César
Sonate / Andantino quietoso op. 6 / Mélancolie for Piano and Violin
Sonata na fortepian i skrzypce Cesara Francka jest jednym z najcenniejszych dzieł w repertuarze skrzypcowym, arcydziełem o cyklicznej formie z wdziękiem i ekspresyjną siłą niemal paradygmatyczną w dobie muzycznego romantyzmu. Utwór ten został skomponowany w 1886 roku i został poświęcony belgijskiemu skrzypkowi i kompozytorowi Eugène Ysaÿe.
Korespondencja Francka dowodzi, że był on bezpośrednio zaangażowany w drukowanie sonaty. W związku z tym nasza nowa edycja naukowa opiera się głównie na pierwszej edycji oddzielnej partii skrzypiec. W przypadku partii fortepianu pierwsze wydanie wersji na wiolonczelę i fortepian, które pojawiło się za życia Francka, było ważnym źródłem, ponieważ wiele błędów grawera znalezionych podczas pierwszego wydruku wersji skrzypiec zostało poprawionych w tej wersji wiolonczeli. Oprócz tych źródeł skonsultowano zarówno wyniki autografu sonaty skrzypcowej (kopia robocza Francka, jak i jego kopia) w celu wyjaśnienia wątpliwych odczytów.
Nowa edycja Bärenreiter zawiera także dwa krótkie oddzielne części dla tego samego instrumentarium: wczesne „Andantino quietoso” op. 6 (1843), niesamowicie piękny utwór skomponowany do występów z bratem skrzypka Francka, Józefem, a także „Mélancolie”, po raz pierwszy opublikowany po śmierci Francka w 1911 roku. Ten drugi utwór oparty jest na ćwiczeniu solfège napisanym u szczytu kompozytora moce twórcze, mniej więcej w tym samym czasie co jego słynna sonata skrzypcowa.
