Dvorák pracował dłużej i intensywniej nad tym trio niż nad jakimkolwiek innym utworem kameralnym. Po pierwszych sukcesach z utworami inspirowanymi czeską muzyką ludową, a mianowicie popularnymi tańcami słowiańskimi (HN 757 i 918), chciał teraz udowodnić, że jest kompozytorem najwyższej klasy. Właśnie dlatego następnego lata dokładnie przerobił trio, które napisał w ciągu ośmiu tygodni wiosną 1883 roku, zanim przekazał je swojemu wydawcy. Chociaż muzyka Brahmsa była niezaprzeczalnym wzorem dla nowego dzieła, nie przeszkodziło to w rozwinięciu bardzo osobistego tonu łączącego ekspresję i pasję. Jak w triumfie „Dumky” op. 90 (HN 799), Andreas Groethuysen ponownie jest odpowiedzialny za palcowanie partii fortepianu.
