Siedemnastoletni Rachmaninow napisał „Pieśni”, która została wydana pośmiertnie, podczas pobytu u rodziny swojej przyszłej żony Natalii.Zadedykował ją jej kuzynce Very.„Prélude et Danse orientale” op.2 jest dedykowany jego dobremu przyjacielowi, wiolonczeliście Anatolijowi Brandoukowi, z którym zagrał „Prélude” na pierwszym publicznym koncercie składającym się wyłącznie z jego własnych utworów.Również zadedykowana Brandoukowi jest Sonata op.19, która jest jednym z pierwszych utworów, które Rachmaninow napisał po latach depresji, której doświadczył po niepowodzeniu swojej pierwszej symfonii.Szczególnie w Opus 2 i Sonacie widać, że Rachmaninow dał wiolonczeli i fortepianowi równą pozycję.