Na początku lat 70. XIX wieku Saint-Saëns wykazywał szczególną stronniczość w zakresie wiolonczeli. Swoją pierwszą sonatę na wiolonczelę skomponował w grudniu 1872 r., Zaraz po zakończeniu pierwszego koncertu na wiolonczelę. Prawdopodobnie bezpośrednio po tym napisał „Allegro appassionato” na wiolonczelę i fortepian op. 43, który pojawił się również w wersji na orkiestrę trzy lata później. Nie wiemy, dlaczego napisał to dzieło, ale prawdopodobne jest, że po napisaniu dwóch ważniejszych utworów na wiolonczelę Saint-Saëns chciał napisać coś „łatwiejszego”, co również byłoby odpowiednie jako bis. David Geringas uprzejmie zapewnił palcowanie i ukłon w stronę wspaniałej partii wiolonczeli.