• SONATA F-DUR NA VIOLONCZELĘ I FORT. OP.99
  • SONATA F-DUR NA VIOLONCZELĘ I FORT. OP.99
  • SONATA F-DUR NA VIOLONCZELĘ I FORT. OP.99

SONATA F-DUR NA VIOLONCZELĘ I FORT. OP.99

79,00 zł
Brutto
BRAHMS J. BA9430
Ostatnie sztuki w magazynie

 

Polityka prywatności

 

Zasady dostawy

 

Zasady zwrotu

Brahms ukończył sonatę wiolonczelową op. 99 podczas produktywnego lata 1886 roku. Pierwszy publiczny występ odbył się w Wiedniu 24 listopada tego samego roku. Robert Hausmann grał na wiolonczeli, a sam kompozytor był jego partnerem przy fortepianie. Mimo że utwór został ogólnie pozytywnie przyjęty, minęło kilka lat, zanim został w pełni doceniony i zyskał swoje nieodwołalne miejsce w repertuarze wiolonczeli. Szczególnie cenne dla redaktorów były dwie wczesne edycje performance Sonaty wiolonczelowej op. 99 Hugo Beckera i Carla Friedberga, a także Juliusa Klengela. Obaj wiolonczelnicy, Becker i Klengel, mieli powiązania z Brahmsem, który bardzo podziwiał i ufał grze Beckera i występował razem z Klengelem. To wydanie zawiera nie tylko oznaczenia wydajności Beckera i Klengela, ale także Hausmanna, dla którego utwór został napisany. W związku z tym wydanie Barenreiter zawiera partię wiolonczeli oznaczoną palcami i ukłonami redaktorów, opartymi na praktykach współczesnych Brahmsa. Zapewniamy również nieoznakowaną część Urtext. Ważną częścią tego wydania jest obszerna Przedmowa. Po pierwsze informuje o pochodzeniu utworu, wczesnych wykonaniach, jego publikacji, a także o wczesnym odbiorze. Naprawdę niezwykły jest wyjątkowy komentarz do praktyki wykonawczej. Tutaj redaktorzy przyjmują założenie, że już kilkadziesiąt lat po śmierci Brahmsa pojawiła się coraz większa przepaść między oczekiwaniami kompozytora a praktykami wykonawczymi z początku XX wieku. W bardzo konkretny i praktyczny sposób redaktorzy podsumowują niektóre kluczowe kwestie w zrozumieniu notacji Brahmsa w odniesieniu do rytmu i synchronizacji, dynamiki i akcentowania, kropek i pociągnięć, rozmazania i braku legato, pedałowania i przeciążenia fortepianu, arpeggiacji i zwichnięcia fortepianu , palcowanie instrumentów smyczkowych, harmoniczne instrumentów smyczkowych i vibrato. W ten sposób, W sekcji Multimedia znajdziesz próbki audio z poszczególnych ruchów sonaty pobranej z płyty CD Deux-Elles DXL1181. Sonaty Johannesa Brahmsa na wiolonczelę i fortepian op. 38 i op. 99 Klavierstücke op. 76 Kate Bennett Wadsworth, Violoncello Yi-heng Yang, fortepian
  • Instrument(y)
    wiolonczela, fortepian
  • Wersja językowa
    angielska, niemiecka
  • Wydawnictwo
    Barenreiter Verlag
  • Format
    XL, 35/9/9 S. - 31,0 x 24,3 cm
Loading...