CAMILLE SAINT-SAËNS
Violoncello Sonata no. 1 c minor op. 32
Na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku Saint-Saëns przejawiał szczególną sympatię do wiolonczeli. Pierwszą sonatę na wiolonczelę ukończył w grudniu 1872 r., Zaraz po zakończeniu pierwszego koncertu na wiolonczelę (patrz HN 711). Sonata bardzo przypomina Beethovena, nie tylko ze względu na tonację c-moll, ale przede wszystkim ze względu na porywającą sztukę dramatyczną. Wyjątkowa pozycja tej wymagającej, po części wysoce wirtuozowskiej sonaty, szybko została doceniona przez publiczność i krytykę, dzięki czemu utwór szybko znalazł się w repertuarze koncertowym. Nasza edycja Urtext uwzględnia wszystkie ocalałe źródła - po raz pierwszy w historii. Pascal Rogé i David Geringas uprzejmie podali oznaczenia partii fortepianu i wiolonczeli.
