„Petite Messe solennelle” to najwspanialsze dzieło późnych lat Rossiniego. Skomponował go między 1863 a 1864 rokiem w wieku 71 lat na zamówienie hrabiny Louise Pillet -Will na poświęcenie jej prywatnej kaplicy, gdzie utwór wykonano po raz pierwszy w marcu 1864 roku. jest jednym z najważniejszych dzieł sakralnych kompozytora.
Niezwykła instrumentacja z dwoma fortepianami i fisharmonią jest w pełni zgodna z neapolitańską tradycją klawiszową XVIII wieku, kultywowaną we Francji za czasów Rossiniego. Stanowi wyraźny kontrast w stosunku do stylu wielkoformatowych kompozycji sakralnych, napisanych np. Przez Liszta i Brucknera. Rossini wyjaśnił, że napisał późniejszą orkiestrową wersję utworu z 1867 roku z obawy, że jeśli tego nie zrobi, inni kompozytorzy mogą zbyt mocno zaaranżować mszę w późniejszych aranżacjach.
Redukcja fortepianowa Andreasa Köhsa jest niezwykle idiomatyczna iw dużej mierze zachowuje urokliwy charakter niezwykłego instrumentarium.
- Na podstawie Urtekstu z serii „Dzieła Gioachino Rossiniego”
- Przedmowa w dwóch językach (ang. / Niem.)
- Z wydzieloną częścią harmonium i jedną częścią na fortepiany I i II