Wraz z premierą „Alceste” Glucka wiedeński „Burgtheater” ponownie otworzył swoje podwoje, kończąc okres żałoby ustanowiony po śmierci arcyksiężnej Marii Josepha.
Inspiracja Calzabigiego do libretta, które mimo elementu zachwytu skupia się wyłącznie na śmierci i zaświatach, najprawdopodobniej wynikała ze śmierci męża cesarzowej Marii Teresy. W „Alkestis” Eurypidesa librecista mógł rozpoznać cierpiącą pokrewną cesarskiej wdowie, która była wysoko ceniona przez swój lud. Kontynuując grecką tradycję tragedii, Gluck po raz kolejny starał się podkreślić jedność dzieła jako całości i współdziałanie wszystkich elementów, w tym kostiumów i scenografii. Przywiązał dużą wagę do integracji chóru z wydarzeniami na scenie.
Bärenreiter prezentuje teraz nowo wygrawerowaną partyturę wokalną, która została skrupulatnie poprawiona, poprawiona i dostosowana do obecnych standardów Bärenreiter.
