Vieuxtemps jest obecnie uważany za najważniejszego przedstawiciela francusko-belgijskiej szkoły skrzypcowej. Po koncercie 14-letniego „Wunderkinda” w 1834 roku nikt inny niż Robert Schumann powiedział: „Dzięki Henri można bezpiecznie zamknąć oczy. Jego gra jest jak kwiat, a jednocześnie pachnąca i jasna. ” Vieuxtemps był także świetnym altowiolistą i oprócz licznych dzieł na skrzypce napisał także kilka utworów dla swojego krewnego. Sonata op. 36, opublikowany w 1862 r., Jest jednym z klejnotów literatury altowej, oscylując między wyrazistym maestoso, elegiacką barcarolą i pasażami scherzando. Nasza edycja to pierwsza w historii edycja Urtext.
