Swoimi sonatami op. 31 skomponowanych w 1802 roku Beethoven po raz ostatni zgrupował sonaty fortepianowe pod jednym opusem. Centralnym punktem zbioru jest niewątpliwie dramatyczna Sonata d-moll, nazywana „Burzą”, która fascynowała już współczesnych. Według Antona Schindlera, który zapytał kompozytora o „klucz” do tego utworu, a także do sonaty op. 57 (»Appassionata«), Beethoven poradził mu: „Po prostu przeczytaj Burzę Szekspira”.
Jonathan Del Mar, obecnie jeden z najbardziej znanych uczonych Beethovena, opowiada się za skrupulatnie zredagowaną edycją Urtext, opartą na intensywnych badaniach wszystkich źródeł. Wykonawcom przedstawia się tekst muzyczny, który oferuje nowe lektury i jest oparty na najnowszych wynikach badań. Szczegółowy komentarz krytyczny zawiera źródła, lektury i poprawki redakcyjne. W tym wydaniu dużą uwagę zwrócono na przyjazny dla użytkownika układ, który z jednej strony odzwierciedla płynność i tempo muzyki, az drugiej ułatwia badanie tej złożonej muzyki dzięki przejrzystemu i czytelnemu wyglądowi strony. jak również dobre przewracanie stron. Szczególnie pouczający jest rozdział poświęcony praktyce wykonawczej z epoki, który rzuca światło na pewne kwestie dotyczące instrumentów Beethovena i ich zakresu, użycia pedałów, tempa, dynamiki.
„Obecnie na rynku jest wiele wydań Sonat Beethovena, ale ta konkretna wyróżnia się jako szczególnie korzystna i przydatna dla wszystkich muzyków akademickich, a także pianistów. Cały zestaw okaże się prawdziwą skarbnicą, w której żaden kamień nie został pominięty w poszukiwaniu historycznego tła tej wspaniałej muzyki. ”
(Nadia Lasserson, Piano Journal sierpień 2019)
