Ravel, Maurice
Pavane for a Dead Princess for piano
Dzieło, które Ravel pierwotnie skomponował na fortepian solo w 1899 r. I które zostało opublikowane przez Demets, szybko odniosło wielki sukces i od tego czasu jest uważane za jedno z najpopularniejszych dzieł klasycznego kanonu.
Krytyczne wydanie „Pavane” Reginy Back i Douglasa Woodfulla-Harrisa uwzględnia różne przedruki oryginalnej wersji fortepianu, a także odręczny zapis nutowy wersji orkiestrowej z 1909 r. Oraz liczne przedruki aż do śmierci Ravela w 1937 r. W przedmowie redaktorzy śledzą historię kompozycji . Wykorzystano także nagrania fortepianowe kompozytora i nagrania orkiestrowe z jego życia.
