Starożytna melodia, prawdopodobnie z XVI wieku, jest podstawą op. 24. Ta „Ballada w formie wariacyjnej” została napisana zimą i wiosną 1875/76, w miesiącach następujących po śmierci jego rodziców. Jest to często interpretowane jako próba przezwyciężenia tego trudnego okresu, czegoś najbardziej imponująco słyszalnego w schodzącej chromatycznie linii basu, która przenika utwór. Ballada jest uważana za najważniejszy utwór Griega na fortepian i z pewnością jest jego najbardziej osobistą kompozycją, chociaż sam nigdy nie wykonywał go publicznie.
Nowo opracowane palcowanie dla tej edycji Urtext pomaga otworzyć gęste pianino z pedałami i strukturami polifonicznymi.
