W przeciwieństwie do Mozarta Haydn nie był wirtuozem klawiatury. Z pewnością prowadził dzieła orkiestrowe z klawesynu, a także wykonywał własne sonaty fortepianowe, ale wszelkie ambicje bycia pianistą koncertującym były obce jego naturze. Tak więc „tylko” trzy koncerty fortepianowe Haydna sprowadziły się do nas. Koncert na fortepian i orkiestrę smyczkową Hob. XVIII: 4 jest pełen ducha i radości z gry. Nie znamy okazji, dla której został napisany, ani roku jego powstania; obszerna przedmowa do naszego wydania partytury, z jedną częścią strun, szczegółowo to omawia. Podobnie jak w tamtych czasach, część solowa zawiera także linię basu (z cyframi) dla sekcji tutti. Axel Ruoff proponuje sugestie dotyczące kadencji solo wymaganych w ruchach 1 i 2; Haydn skomponował kadencję do końcowego ruchu Rondo. To wydanie Urtext oparte jest na tekście muzycznym Haydn Complete Edition, który również został opublikowany przez G. Henle Publishers. Prasa branżowa oklaskuje: „Z uwagi na brak łatwiejszych koncertów fortepianowych można być wdzięcznym za tę nową edycję, zwłaszcza że można ją zaprezentować z bardzo małą orkiestrą, być może nawet z kwartetem smyczkowym”.
