Chopinowi udało się dokonać czegoś naprawdę niezwykłego dwoma cyklami Etiud op. 10 i op. 25, opublikowane odpowiednio w 1833 i 1837 roku. Chyba nikt przed nim nie skomponował utworów do praktyki technicznej, które w tym samym czasie osiągnęły takie muzyczne wyżyny. Etiudy Chopina to pełne napięcia utwory charakterystyczne, napisane na potrzeby sali koncertowej. Utwory wirtuozowskie, w tym przeboje długometrażowe, takie jak „Etiuda rewolucyjna” op. 10 nr. 12 należą do podstawowego repertuaru pianisty. Oprócz dwóch cykli op. 10 i op. 25, nasze wydanie Urtext zawiera również trzy Etiudy bez opusu, które Chopin skomponował dla paryskiej metody fortepianowej w 1840 roku: cudownie liryczne miniatury, które mogą się utrzymać dzięki 24 studiom wielkim.
