Oprócz skrzypiec Chaconne (HN 557) i dziesięciu preludiów chorałowych na organy (HN 1293), Preludium i Fuga D-dur należą do najbardziej znanych transkrypcji fortepianowych, które Busoni wykonał z utworów J. S. Bacha. Wiele dowodów sugeruje, że postrzegał te trzy utwory jako paradygmatyczne przykłady swojej techniki transkrypcji. Wyraźne określenie przez Busoniego Preludium i fugi „do wykonania koncertowego” już w tytule służy jako wskazanie podwyższonych wymagań wirtuozowskich. I rzeczywiście, tutaj Busoni żąda od pianisty perfekcyjnego opanowania gry na klawiaturze, zawsze w celu przekazania fortepianowi, skutecznie, ale wciąż w duchu Bacha, potężnego świata dźwięków organowej pracy. To wydanie Urtext jest serdecznie polecane wszystkim pianistom.
