Pomimo zewnętrznego podobieństwa do klasycznych form I pewnych elementów stylu tzw. szkoły nowoniemieckiej reprezentowanej przez Liszta i Wagnera, Kwintet fortepianowy g-moll Zarębskiego jest utworem wysoce oryginalnym, łączącym instrumentalną wirtuozerię (zwłaszcza w partii fortepianowej) z wielką inwencją melodyczną, harmoniczną, rytmiczną i kolorystyczną. Mistrzostwo techniczne i porywająca dramaturgia dzieła pozwalają uwierzyć , iż osobowość twórcy kwintetu mogła zaimponować samemu Lisztowi, który uważał Zarębskiego za jednego ze swych najznamienitszych wychowanków. Lisztowi też kwintet został zadedykowany.
