Symphony in A major op. 90 "Italian"
Felix Mendelssohn Bartholdy
W 1832 roku Royal Philharmonic Society of London uhonorowało młodego niemieckiego kompozytora Felixa Mendelssohna Bartholdy'ego kilkoma zleceniami. Jednym z utworów skomponowanych w wyniku tego była Symfonia A-dur, „Włoska”, oparta na doświadczeniach Mendelssohna we Włoszech w latach 1830 i 1831. Dzieło miało premierę w 1833 roku pod dyrekcją kompozytora. Dziś Włoska Symfonia zajmuje stałe miejsce w kanonie klasycznych arcydzieł, chociaż podczas premiery i obu kolejnych wykonań utwór nie został przyjęty w pełni pozytywnie. Sam Mendelssohn nie był z niej zadowolony. W 1834 roku dokonał rewizji trzech ostatnich części, ale nie ukończył tej rewizji. Do dziś wczesna wersja „Włoskiej” jest tą, którą gra się wszędzie, podczas gdy wersja zrewidowana w dużej mierze pozostaje nieznana. Krytyczna nowa edycja Bärenreitera, zredagowana przez Christophera Hogwooda, zawiera cały materiał wykonawczy dla pełnej wersji 1833, wraz z trzema ostatnimi częściami w wersji zrewidowanej kompozytora. Dyrygenci mogą teraz wybierać między wersją wczesną i zrewidowaną; zrewidowana zawiera pierwszą część z wersji wczesnej.
