Tytuł ''Łańcuch I'' zawiera w sobie sugestię nie tylko co do formy utworu, ale także co do mej intencji skomponowania w przyszłości dalszych ''łańcuchów''. W utworze zbudowanym na kształt łańcucha muzyka rozdzielona jest na dwa pasma. W każdym z pasm poszczególne odcinki rozpoczynają się i kończą w różnych miejscach. Innymi słowy, początek odcinka w jednym paśmie przypada na środek odcinka w paśmie drugim. W utworze tym zasada formy łańcuchowej posłużyła do budowy większej części utworu. W miarę jak zbliża się koniec kompozycji, faktura ulega komplikacji. Poszczególne partie, grane ad libitum, splatają się w sieć melodii ''cantabile''. Skomponowałem ''Łańcuch I'' dla czternasu muzyków zespołu London Sinfonietta jako pamiątkę naszego wspólnego muzykowania. [Witold Lutosławski, WJ1988]
