Dwanaście koncertów Antonio Vivaldiego op. 4 znane pod nazwą „La Stravaganza” po raz pierwszy wspomniano jako zbiór „Concerti a 4” w przedmowie 1711 „L’Estro Armonico” op. 3. Ich publikacja musiała poczekać do 1716 r., Kiedy Estienne Roger wydała je w dwóch tomach po sześć koncertów każdy. Jednak w przeciwieństwie do pierwotnej zapowiedzi „La Stravaganza” to coś więcej niż zbiór koncertów na skrzypce solo z akompaniamentem smyczkowym: w pięciu koncertach do solisty dołączają drugie skrzypce solo lub nawet wiolonczela solo (Koncert nr 7 ).
Wiele przedruków „La Stravaganza” świadczy o jego popularności i rozpowszechnieniu w latach trzydziestych XVII wieku. Oprócz ocalałych odbitek, istnieje znaczna ilość ręcznie pisanych źródeł zawierających alternatywne wersje siedmiu koncertów. Niektóre z tych rękopisów pochodzą z biblioteki muzycznej Johanna Georga Pisendela.
Ta edycja „La Stravaganza” jest nie tylko pierwszą edycją krytyczną pod względem naukowym, ale także jedyną dostępną pełną wersją. Oprócz dwunastu koncertów wydanych w wydaniu Roger, Bärenreiter oferuje dodatkowy koncert z pełną partyturą, redukcją fortepianu i częściami zawartymi w druku z 1728 r. Wydanym przez angielskich wydawców Walsh & Hare, a także znaleziono alternatywne wersje (bez altówki) w odręcznych źródłach na koncerty nr 6 (tom 1) i nr 11 (tom 2).
EditorSchwemer, Bettina
ArrangerKöhs, Andreas
