W tomie 2 sonat skrzypcowych Roberta Schumanna, Wiener Urtext Edition przedstawia sonatę FAE złożoną wspólnie przez Schumanna, Brahmsa i Alberta Dietricha, a także wersję zredagowaną, z zastąpieniem ruchów Brahmsa i Dietricha, jako trzecią sonatę skrzypcową Roberta Schumann. Obecne wydanie opiera się na wydaniu opublikowanym w 2002 r. W nowym pełnym wydaniu Schumanna, a zatem na najnowszych odkryciach muzykologicznych. W przypadku sonaty FAE jest to głównie kwestia niewielkich zmian w dziedzinie dynamiki i artykulacji. W przypadku trzeciej sonaty skrzypcowej Schumanna obecne wydanie różni się znacznie bardziej od pierwszego wydania opublikowanego w 1956 roku i nieco zmienionego nowego wydania z 1988 roku. Kolejność środkowych ruchów, których dokładności nie można było jednoznacznie określić do tej pory, została zmieniona w porównaniu do wcześniejszych wydań z powodu nowo znalezionych dokumentów. Ponadto pominięto powtórzenie pierwszej części środkowej części zanotowanej w pierwszym wydaniu przed ostatnimi 13 taktami, ale nie zamierzonej przez Schumanna. Dodano jednak powtórzenie żądane przez kompozytora pierwszych ośmiu taktów przed początkiem kody, której brakuje w dotychczasowych publikacjach. Ponadto, w przeciwieństwie do pierwszego wydania, nowe wydanie zawiera wariant dla t. 100 w pierwszym fragmencie, który nie został w całości napisany przez Schumanna. powtórzenie pierwszej części środkowej części zanotowanej w pierwszym wydaniu przed ostatnimi 13 taktami, ale nie zamierzonej przez Schumanna, zostało pominięte. Dodano jednak powtórzenie żądane przez kompozytora pierwszych ośmiu taktów przed początkiem kody, której brakuje w dotychczasowych publikacjach. Ponadto, w przeciwieństwie do pierwszego wydania, nowe wydanie zawiera wariant dla t. 100 w pierwszym fragmencie, który nie został w całości napisany przez Schumanna. powtórzenie pierwszej części środkowej części zanotowanej w pierwszym wydaniu przed ostatnimi 13 taktami, ale nie zamierzonej przez Schumanna, zostało pominięte. Dodano jednak powtórzenie żądane przez kompozytora pierwszych ośmiu taktów przed początkiem kody, której brakuje w dotychczasowych publikacjach. Ponadto, w przeciwieństwie do pierwszego wydania, nowe wydanie zawiera wariant dla t. 100 w pierwszym fragmencie, który nie został w całości napisany przez Schumanna.