Trzy wielkie duety Schuberta na skrzypce i fortepian należą do jego najważniejszych dzieł. W sonacie A-dur D 574 z lata 1817 r. Rozwinął relatywnie prostą grę dwóch instrumentów w sonatinach skrzypcowych (patrz HN 6) i osiągnął najwyższy poziom mistrzostwa. W Rondo D 895 B-moll skomponowanym pod koniec 1826 r. Ta gra została wzmocniona w wirtuoz. Nawet współczesna krytyka chwaliła „śmiałego mistrza w harmonii” i „ognistą wyobraźnię” utworu. W utworzonej rok później Fantazji C-dur D 934 Schubert wrobił Andantino z odmianami utworu „Bądź pozdrowiony przeze mnie”, D 741, z fragmentami, które tematycznie są bardzo artystycznie splecione z tematem piosenki.
