''Partitę'' na skrzypce i fortepian skomponowałem jesienią 1984 roku na życzenie Orkiestry Kameralnej w St. Paul w stanie Minnesota, dla Pinchasa Zukermana i Marca Neikruga. Utwór składa się z pięciu części, z których głównymi są: pierwsza (Allegro giusto), trzecia (Largo) i piąta (Presto). Część druga i czwarta to jedynie krótkie interludia, grane ad libitum. Krótka sekcja ad libitum występuje również przed końcem ostatniej części. Trzy główne części nawiązują, przynajmniej pod względem rytmu, do przedklasycznej osiemnastowiecznej tradycji muzyki instrumentalnej. Jest to wszakże tylko rodzaj aluzji. Pod względem harmoniki i melodyki ''Partita'' należy do tej samej grupy ostatnich moich kompozycji, co ''III Symfonia'' i ''Łańcuch I''. [Witold Lutosławski, WJ 1988]
