Fragment Sonaty skrzypcowej op. 47 zatytułowany jest ręką Beethovena „Sonata mulattica composta per il mulatto Brischdauer, gran pazzo e compositore mulattico” - czyli „Mulatowa Sonata skomponowana dla mulata Brischdauera, wielkiego szaleńca i kompozytora mulatów”. Geneza sonaty, która miała zasłynąć pod nazwą „Kreutzer Sonata”, jest ściśle związana z wizytą w Wiedniu George'a Augustusa Polgreen Bridgetower (1778–1860), skrzypka, którego ojciec pochodził z Afro-Karaibów i matką była Europejka . W języku tamtych czasów jego pochodzenie uczyniło go mulatem.
Beethoven był najwyraźniej pod wielkim wrażeniem muzykalności i wirtuozowskich zdolności Bridgetower. Jednak gdy w 1805 roku ukazała się sonata, zadedykował ją Rodolphe'owi Kreutzerowi pod tytułem „Sonata per il Pianoforte ed uno violino obligato in uno stile molto concertante come d’un concerto”. Utwór „w stylu koncertu” jest prawdopodobnie najbardziej wymagającą sonatą skrzypcową Beethovena i od XIX wieku wpisuje się w podstawowy repertuar wielkich wirtuozów skrzypiec.
Przełomowa nowa edycja Clive'a Browna łączy naukowe podejście Urtext z dostarczeniem wielu informacji na temat historycznych praktyk wykonawczych, a wszystko to wygodnie połączone w jednym praktycznym wydaniu. To wydanie składa się z partytury i dwóch oddzielnych części skrzypiec: części Urtext opartej na krytycznej ocenie naukowej wszystkich źródeł oraz części opatrzonej komentarzami, zawierającej dodatkowe informacje Clive'a Browna, oparte na ważnych tematach technik i praktyk historycznych.
Oprócz szczegółowej przedmowy wydanie to zawiera informacje o wczesnych wydaniach tej sonaty oraz o historycznych oznaczeniach metronomu.
To wydanie jest oparte na wydaniu Clive'a Browna kompletnych sonat Beethovena na skrzypce i fortepian z Bärenreiterem (BA 9014, BA 9015, BA 9036), które było pierwszym wydaniem, które zostało opublikowane z krytycznym komentarzem i pełnym opisem odpowiednich źródeł.
Kluczowy komentarz do praktyki wykonawczej autorstwa Clive'a Browna i Neala Peres Da Costy jest dostępny w Internecie, uzupełniając informacje o wykonywaniu ćwiczeń dla każdej sonaty i każdego ruchu w tym tomie. Omawia techniki gry na skrzypcach i fortepianie w okresie Beethovena, a także konteksty historyczne i porady dotyczące frazowania i techniki na podstawie oceny wydań historycznych (sa von Czerny, Ferdinand David, Alard, Diémer, Grützmacher, Reinecke, Brodsky, Joachim , Rosé, Halir, Kreisler itp.).
