Paul Dukas napisał swoją Villanelle jako wymagający egzamin na klasę tubową Konserwatorium Paryskiego w 1906 roku. Tytuł, nawiązujący do wesołego tradycyjnego gatunku wokalnego, który powstał w XVI-wiecznych Włoszech, już pokazuje, że nie jest to w żadnym razie sucha etiuda. Oprócz wyzwań technicznych (zatrzymane nuty, szybkie skale, gra bez zaworów przy użyciu technik naturalnego rogu), utwór ten jest udany ze względu na odświeżające melodie, z tego powodu Villanelle jest nadal jednym z najbardziej popularnych utworów na róg. W naszym wydaniu Urtext konsultowaliśmy się z autografem, a także z pierwszym wydaniem, które pierwotnie było na róg i fortepian: późniejsza wersja z akompaniamentem orkiestrowym nie pochodzi od kompozytora.
