Mimo że większość utworów kameralistyki dętej Beethovena została skomponowana na specjalne okazje z zalecanymi utworami, ich znaczenie nie jest ograniczone ich funkcjonalnym charakterem. Beethoven zawsze dążył do traktowania różnych gatunków w możliwie najbardziej oryginalny sposób. Grający na rogach mogą zatem cieszyć się Sonatą Rogów Beethovena op. 17, który kompozytor napisał w 1800 roku na koncert w wiedeńskim teatrze Hofburg dla najsłynniejszego grającego w swoim czasie na waltorni, Giovanniego Punto (Johann Wenzel Stich). W tym czasie konieczne było alternatywne oprzyrządowanie do udanego rozpowszechniania utworu, więc to wydanie Urtext, podobnie jak pierwsze, zawiera część wiolonczeli oprócz partii na róg.
