Podobnie jak „Koncert na cztery rogi” Schumanna op. 86 (HN 1138) „Morceau de Concert” Saint-Saënsa również został skomponowany z myślą o wykorzystaniu technicznych możliwości nowego mechanizmu klaksonu. W tym przypadku impulsem był gracz na waltorni Henri Chaussier. Opracował powieść „Cor omnitonique” i chciał wykazać zalety swojego instrumentu kompozycją Saint-Saënsa. Wynalazek Chaussiera nie zyskał akceptacji wśród graczy na tubach - chociaż „Morceau de Concert” tak! Popularna praca z jednym ruchem jest dość wymagająca technicznie; Jednak sam Saint-Saëns zasugerował już pewne skróty i ossias, aby uprościć utwór, co oznacza, że również zaawansowani uczniowie mogą zaryzykować jego odtworzenie.
