Od swojej premiery w 1873 roku utwór ten zajmował ważne miejsce w repertuarze wiolonczelowym. Jest to z jednej strony krótka urocza kompozycja; z drugiej strony równie ważne jest jego wykorzystanie w nauczaniu podczas pierwszych kilku lat gry. Najważniejsze są tutaj artykulacja tematu otwierającego i jego różne powtórzenia w zestawieniu z lirycznymi fragmentami wzywającymi do grania legato.
Nowa, krytyczna naukowo edycja Christine Baur oparta jest na dogłębnej analizie wszystkich źródeł, w tym późniejszej wersji orkiestrowej Saint-Saënsa. Wydanie zawiera wiele alternatywnych artykulacji dla solisty, które w tej wersji na wiolonczelę i fortepian są oznaczone „ossia” powyżej linii wiolonczeli solo.
Ta ważna nowa publikacja oferuje wiolonczelistom nie tylko część Urtext, ale także z ukłonem i palcami; obie części mają rozkładaną stronę, dzięki czemu nie trzeba przewracać strony.
- Pierwsza edycja tego ważnego dzieła w Urtext
- Rozkładana strona w partii solo na wiolonczelę, więc nie trzeba przewracać strony
- Zawiera alternatywne artykulacje jako „ossias”
