MAX REGER
Clarinet Sonata op. 107
Tak jak Johannes Brahms ze swoim Opus 120, Reger dostarczył także partie na dwa alternatywne instrumenty solo do swojej Sonaty op. 107: „Zaaranżuję także partię klarnetową na altówkę, aby można było w ten sposób zagrać utwór” (list do swojego wydawcy). W żadnym wypadku nie chciał pozostawić wydawcy aranżacji partii altówki, ponieważ tu i tam trzeba było zmieniać krzyki, a także transpozycje oktaw - „tylko ja mogę to zrobić!”. Dźwięczny średni zakres altówki jest zbliżony do klarnetowego, ale nadaje utworowi własną barwę. Gracze Violi również cenią tę edycję Urtext ze względu na praktyczne palcowania i znaki ukłonu.
