Często grane Sonaty op. 2, nr 1-3, wywodzą się z czasów, gdy młody kompozytor pobierał lekcje u Josepha Haydna w Wiedniu. Po trzech wczesnych sonatach Beethovena, które napisał jako młodzieniec w Bonn, tak zwanej „Kurfürsten-Sonaten”, Beethoven rozpoczął 10 lat później, w połowie lat dziewięćdziesiątych XVIII wieku, rozwijać styl niezależny od spuścizny Mozarta i Haydna, prezentując op. 2 jego pierwsze w pełni aktualne sonaty fortepianowe.
Uznany specjalista od Beethovena, Jonathan Del Mar, zapoznał się ze wszystkimi znanymi źródłami tego krytycznego naukowo wydania Urtext. Ponadto przeanalizował różne kopie druków opublikowanych za życia Beethovena. Rezultat jego dokładnych badań został przedstawiony w skrupulatnie zredagowanym tekście muzycznym na najwyższym poziomie naukowym, wraz ze szczegółowym komentarzem krytycznym.
Wolumen wyróżnia się eleganckim i dobrze zaprezentowanym układem. Szczególny nacisk położono na optymalne przewracanie stron i uwzględnienie przepływu muzyki. Bardzo pouczające wprowadzenie dotyczące genezy i znaczenia sonat uzupełnione jest cennymi uwagami na temat historycznej praktyki wykonawczej.
